پریشانی افکارم را چه پاسخی ست که در هیچ نگاهی نمیابمش

هر لحظه این اصل برایم بیشتر به اثبات می رسد که هیچ چیز مطلق نیست

گاهی اوج بزرگی اندیشه را در افکار به ظاهر پوسیده کهنه فروش محله یمان میبینم و اوج کوته فکری را پشت نگاه حضرت تحصیل کرده ای که زندگی را با چرخ های ماشین گران قیمتش می سنجد

اما نه آن کهنه فروش اندیشه بزرگ دارد و نه آن حضرت تحصیل کرده کوتهی فکر شاید ترازوی سنجش من این نسبت ها را با معیار خود به آن ها عرضه میدارد