ساده نگذریم...

روزها میگذرند و ما از کنار هم چه ساده عبور میکنیم

چه ساده نگاه میکنیم چه ساده نمیبینیم انسان هایی را که ساده در کنار ما میزیند

چه ساده این روزها خاطره میشوند و از همه فقط یک عنوان و چند صحنه به یاد می آوریم

یک دوست یک هم کلاسی یک استاد یک بوفه چی یک نظافتچی .... و یک لبخند و شاید هم اخم پشت بند تصویرشان در ذهن

نمیدانم وقتی پیر شوم تصویر چند نفرشان را به یاد می آورم 

نمیدانم اصلا پیر میشوم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دوست دارم این روزها فقط در سکوت نگاه کنم به چهره شان به حالشان به لبخند هایشان به اشک هایشان به روحشان به دغدغه شان به شادی هایشان

اما نه من جز در مقابل خدا از جنس سکوت نیستم دوست دارم بلند شوم و تا میتوانم با همه شان خاطره بسازم و لبخندی پشت بند تصویرم در ذهنشان...

خدایا چه میشوند کجا می روند چه میکنند بازهم مسیرشان با من تداخل دارد یا نه خدایا بازی زندگیم را بازی زندگیشان را فقط تو میدانی و بس خدایا منتظر دیدن معجزه هایت در مسیر زندگیشان و در مسیر زندگیم هستم منتظر روزی هستم که تصادفی در آغوش خوشبختی ببینمشان مست و رام و آرام...