کوه نژاد 18

راجی 17.75

طاعت 17

نوروزی 15.75

ابراهیمی 12.5

اسکندری 10.75

اشکانی 13.75

اکبری ندا 10

امین نژاد 13.5

بابایی روشن 12.75

بخشی پور 13

پوراختیار 12.75

پیشه گر 12

جهانی پور 12.25

حسن زاده 14.75

رضایی انور 11

روشی 13

سحرخیز 13.75

سعادت پور 15

شاهدی 12.75

شعبانی 15.25

شفاعی 13.25

عبدی 12.75

کارگرپور 15.5

کاوش 13.5

محمدی 15

ملک پور 15.5

مومنی زاده 11.25

میریگانه 16

نوبخت 15

نورعلی زاده 13.75

نیلاش 14.25

یوسفی 12.75

پادنگ چیان 14.75

اکبری شایان 13.5

ارتقاء 12.25

شرفی نژاد 10

علی دوست 11.75

نمرات از 20 می باشد:

حسنی 18.75

درقش 14.5

رجبی 17.25

شریفی 17.75

شعبانیان 15.5

صادقی 14.5

غلامی 16.75

فلاح شجاعی 11

قادری 14.5

قدیمی 14.75

مرات 14

موسوی 15.25

نژاد مقدم 10

نوروزی 17.5

یعقوب زاده  18.25

تحریری 14

عطایی 10

يكي از مشكلات اساسي بر سر راه استفاده باليني از سلول‌هاي بنيادي جنيني وجود سلول‌هايي است كه به طور كامل تمايز پيدا نكرده‌اند. سلول‌هاي بنيادي جنيني با استفاده از عوامل رشد قادرند به انواع سلول‌هاي تشكيل دهنده بافت‌ها تمايز يافته و در ترميم بافت‌هاي آسيب ديده مورد استفاده قرار گيرند. با اين حال درصورتي كه سلول‌ها به طور كامل تمايز پيدا نكنند به دليل خاصيت چند قوه بودن یا Multipotent  ممكن است موجب ايجاد تراتوما كه در واقع نوعي سرطان است، گردد. به همين دليل جداسازي سلول‌هاي تمايز نيافته از بين سلول‌هاي تمايز يافته مي‌تواند اين عارضه را به طور موثري كاهش دهد. محققان دانشگاه استنفورد موفق شدند پروتئيني را شناسايي نمايند كه به طور اختصاصي بر سطح سلول‌هاي تمايز نيافته بيان مي‌شود. استفاده از آنتي‌بادي عليه اين پروتئين مي‌تواند سلول‌هاي پيوند شده را عاري از سلول‌هاي تمايز نيافته نمايد. با اين حال تا استفاده باليني از اين آنتي‌بادي راه طولاني در پيش است و در حال حاضر در اغلب مراكز از جمله پژوهشگاه رويان تنها از سلول‌هاي بنيادي بزرگسالان براي درمان بيماران استفاده مي‌كنند كه عارضه ايجاد تراتوما را ندارند.

نمرات از 20 می باشد:

حسنی 17.75

درقش 15.25

رجبی 15.25

شریفی 17.25

شعبانیان 15.5

صادقی 16.25

غلامی 15.5

فلاح شجاعی 16.5

قادری 15.5

قدیمی 14.5

مرات 14.25

موسوی 14.25

نژاد مقدم 13.75

نوروزی 17

یعقوب زاده 17.5

EVI1 is a transcriptional regulator with an important function in haematopoiesis and self-renewal.Aberrant overexpression of EVI1 has been firmly established as one of the most adverse prognostic markers in acute myeloid leukaemia (AML), implying that EVI1 is one of the most aggressive oncogenes in AML.

Importantly, a recent report in Leukemia from Konantz et al.suggests that EVI1 might also have a role in paediatric acute lymphoblastic leukaemia (ALL), where high expression confers apoptosis resistance, and possibly also an adverse prognosis. Rearrangements of the 3q26 region, which encompasses the MECOM (MDS–EVI1 complex) gene that encodes EVI1 transcripts and that are commonly associated with EVI1 overexpression in adult AML, rarely occur in childhood ALL or AML. However, when EVI1 is expressed in childhood AML it seems to be predominate in MLL-rearranged cases, which may then confer an adverse prognosis, as illustrated by the correlation with the t(6;11) subtype,and with complex karyotype cases. However, in general high EVI1 expression is not seen in AML with good prognosis cytogenetics such as core-binding factor-rearranged AML with t(8;21) or inv(16). In addition, in chronic myeloid leukaemia, the BCR–ABL fusion tyrosine kinase sustains EVI1 expression.

نمرات از 20 می باشد:

داوطلب 16.75

رمضانپور 16.5

گلشن 15

قاسمیه 14.5

ابراهیمی 14.75

تقوی 12.25

کشاورز 13.25

ولی زاده 12.5

داودی مقدم 13.25

وفادار 12.75

صفری 10

منفردی 14.5

قدرجانی 11

خوشحال 14.5

مولودی 12.75

فوائیدی 10

مهدی نژاد 13.25

علیزاده 13

جعفرپور 13.5

خالص زاده 13

آزادگان 13.25

علیپور 11.25

بحیرایی 12.75

امام جمعه 12.25

قربانی 11.75

کیمیاگر 10

صالحی 12.25

جلالی زاده 12.75

ساکتی 14.25

نظری 10.75

بابا احمدی 10.5

ارجمندی 10.5

منتظر نظرات و پیشنهادات شما هستیم موفق باشید

Tumor recurrence following treatment remains a major clinical challenge. Evidence from xenograft models and human trials indicates selective enrichment of cancer-initiating cells (CICs) in tumors that survive therapy. Together with recent reports showing that CIC gene signatures influence patient survival, these studies predict that targeting self-renewal, the key 'stemness' property unique to CICs, may represent a new paradigm in cancer therapy. Here we demonstrate that tumor formation and, more specifically, human colorectal CIC function are dependent on the canonical self-renewal regulator BMI-1. Downregulation of BMI-1 inhibits the ability of colorectal CICs to self-renew, resulting in the abrogation of their tumorigenic potential. Treatment of primary colorectal cancer xenografts with a small-molecule BMI-1 inhibitor resulted in colorectal CIC loss with long-term and irreversible impairment of tumor growth. Targeting the BMI-1–related self-renewal machinery provides the basis for a new therapeutic approach in the treatment of colorectal cancer.

محققان موسسه واكسن و ژن درماني دانشگاه علوم پزشكي اورگان آمريكا مي گويند: واكسن اچ آي وي كه بر روي ميمون ها آزمايش شده، حركت اين ويروس را متوقف كرده است.

محققان موسسه واكسن و ژن درماني دانشگاه علوم پزشكي اورگان آمريكا مي گويند: واكسن اچ آي وي كه بر روي ميمون ها آزمايش شده، حركت اين ويروس را متوقف كرده است.

واكسن جدید طراحي شده براي مقابله با بيماري (SIV) كه در ميمون معادل بيماري ايدز(HIV) است، با موفقيت ويروس را از بدن حيوانات آلوده پاكسازي كرده و راه را براي آزمايش واكسن (HIV) بر روي انسان هموار ساخته است.

در اين مطالعه از مجموع ۱۶ ميمون در معرض ويروس، كه به آن ها واكسن تزريق شده بود، ۹ ميمون توانستند بدن خود را از اين ويروس پاك كنند.

محققين حركت ويروس (SIVmac۲۳۹) را كه ۱۰۰ برابر بيشتر از ويروس(HIV) مرگبار است، بررسي كردند. آن ها نخست به ميمون ها واكسن تزريق كرده و سپس آن ها را در معرض ويروس (SIV) قرار دادند.

نتايج به دست آمده نشان مي دهد اين ويروس در بيش از نيمي از ميمون هاي آلوده كه واكسن تزريق كرده اند، گسترش نمي يابند. اين ميمون ها بدون تزريق واكسن در مدت دو سال پس از آلودگي به ويروس، جان خود را از دست مي دهند.

واكسن مورد نظر كه نسخه اصلاح شده ويروس سيتومگالويروس(CMV) است به خانواده ويروس تبخال تعلق دارد. اين ويروس در سراسر بدن ميمون منتشر شده و سيستم ايمني بدن را براي مبارزه با ويروس (SIV) تقويت مي كند.

محققان اميدوارند بتوانند از روش مشابه براي آزمايش واكسن ايدز بر روي انسان استفاده كنند.

تا سال ۲۰۱۳ بيش از ۳۵ ميليون نفر در سراسر دنيا به ويروس HIV مبتلا شده اند و تا سال ۲۰۰۹ نيز اين ويروس سبب مرگ بيش از ۳۰ ميليون نفر در سراسر دنيا شده است.

اولویت  و اندیکاسیون تزریق واکسن آنفوانزا به این ترتیب است: بیماران دیالیزی و پیوند کلیه، بیماران تالاسمی ماژور، بیماران کبدی شامل: سیروز و پیوند کبد، بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی یا رادیوتراپی قرار دارند و در آخر پرسنل بهداشتی درمانی.

تزریق واکسن در کسانی که سابقه واکنش آلرژیک به مواد موجود در واکسن آنفلوانزا را دارند مانند تخم مرغ، فرمالدهید، جنتامایسین، کسانی که در زمان مراجعه برای تزریق واکسن تب یا عفونت حاد داشته باشند، کسانی که سابقه ابتلا به سندرم گیلن باره را داشته باشند و شیر خواران زیر 6 ماه ممنوع است.

واکسن های آنفلوانزا در تمام مراحل بارداری قابلیت مصرف دارند. اطلاعات عمده تری در مورد بی خطری این دارو در سه ماهه دوم و سوم نسبت به سه ماهه اول بارداری در دسترس می باشد. همچنین واکسن آنفلوانزا را می توان در دوران شیردهی تجویز کرد.
 واکسن آنفلوانزا باید در دوزی که پزشک تجویز کرده به صورت داخل عضلانی یا زیر جلدی عمیق تزریق شود.

نمرات از 7 می باشد:

رمضانپور 6.5

گلشن 6.25

قاسمیه 6.25

داوطلب 6.25

ابراهیمی 6.25

تقوی 5

کشاورز 4.25

ولی زاده 4

داودی مقدم 5.75

وفادار 5

صفری 3.5

منفردی 5.25

قدرجانی 5

خوشحال 6

مولودی 4.75

فوائیدی 4.75

مهدی نژاد 4.24

علیزاده 5.5

جعفرپور 6

خالص زاده 4.5

آزادگان 4.75

علیپور 4.75

بحیرایی 4.75

امام جمعه 4.75

قربانی 4

کیمیاگر 4.5

صالحی 4.75

جلالی زاده 4.75

ساکتی 5.5

نظری 3.5

بابا احمدی 3

ارجمندی 3

منتظر نظرات و پیشنهادات شما هستیم موفق باشید

Background:

Many micro-RNAs (miRNAs) are differentially expressed in Helicobacter pylori-infected gastric mucosa and in gastric cancer tissue and previous reports have suggested the possibility of serum miRNAs as complementary tumour markers. The aim of the study was to investigate serum miRNAs and pepsinogen levels in individuals at high risk for gastric cancer both before and after H. pylori eradication.

Methods:

Patients with recent history of endoscopic resection for early gastric cancer and the sex- and age-matched controls were enrolled. Serum was collected from subjects before or after eradication and total RNA was extracted to analyse serum levels of 24 miRNAs. Serum pepsinogen (PG) I and II levels were measured using enzyme-linked immunosorbent assay kits.

Results:

Using miR-16 as an endogenous control, the relative levels of miR-106 and let-7d before and after H. pylori eradication and miR-21 after eradication were significantly higher in the high-risk group than in the controls. H. pylori eradication significantly decreased miR-106b levels and increased let-7d only in the control group. After eradication, the combination MiR-106b with miR-21 was superior to serum pepsinogen and the most valuable biomarker for the differentiating high-risk group from controls.

Conclusion:

Serum miR-106b and miR-21 may provide a novel and stable marker of increased risk for early gastric cancer after H. pylori eradication.

Background:

Myelotoxicity during initial cycles of chemotherapy for Hodgkin lymphoma is associated with better outcome, supporting the concept of individualised dosing based on pharmacodynamic end points to optimise results. This study was performed to identify the maximum tolerated dose (MTD) of doxorubicin within cycles 1–3 ABVD (doxorubicin, bleomycin, vinblastine, dacarbazine). Circulating biomarkers of response (nucleosomal DNA, nDNA) and epithelial toxicity (Cytokeratin 18, CK18) were also measured.

Methods:

Dose escalation of doxorubicin in cycles 1–3 ABVD supported by pegfilgrastim was performed on a six-patient cohort basis (35, 45 and 55 mg m^–2) with doxorubicin reduced to 25 mg m^–2 or omitted in cycles 4–6 to maintain cumulative exposure of 103–130% standard ABVD. BVD was given at standard doses throughout. Six additional subjects were recruited at the MTD.

Results:

Twenty-four subjects were recruited. Dose-limiting toxicities (DLTs) of grade 3 neuropathy, pneumonitis, palmar-plantar erythema and neutropenic infection were observed at 55 mg m^–2, so 45 mg m^–2 was declared the MTD. In patients who subsequently experienced DLT at any time, large increases in CK18 were seen on day 3 of cycle 1 ABVD.

Conclusion:

Escalated ABVD incorporating doxorubicin at 45 mg m^–2 in cycles 1–3 can be delivered safely with pegfilgrastim support. Circulating cell death biomarkers may assist in the development of future individualised dosing strategies.

Interleukin-21 (IL-21) is a common γ-chain cytokine produced by T helper and natural killer T (NKT) cells. It has been shown to regulate the response of various lymphocyte subsets including NK, NKT, T and B cells. Owing to its potent anti-tumor function in preclinical studies and its ability to induce cytotoxicity and interferon-γ (IFN-γ) production in NK and CD8 T cells, recombinant IL-21 (rIL-21) was fast-tracked into early-phase clinical trials of patients with various malignancies. In a phase 2a trial of patients with metastatic melanoma, we analyzed the frequency and function of NKT cells in patients receiving rIL-21. NKT cells were present at a low frequency, but their levels were relatively stable in patients administered rIL-21. Unlike our observations in NK and CD8 T cells, rIL-21 appeared to reduce IFN-γand TNF production by NKT cells, whereas it enhanced IL-4 production. It also modulated the expression of cell surface markers, specifically on CD4⁻NKT cells. In addition, an increase in CD3⁺CD56⁺ NKT-like cells was observed over the course of rIL-21 administration. These results highlight that IL-21 is a potent regulator of NKT cell function in vivo

Background

The efficacy of autologous stem-cell transplantation during the first remission in patients with diffuse, aggressive non-Hodgkin's lymphoma classified as high-intermediate risk or high risk on the International Prognostic Index remains controversial and is untested in the rituximab era

Methods

We treated 397 patients who had disease with an age-adjusted classification of high risk or high-intermediate risk with five cycles of cyclophosphamide, doxorubicin, vincristine, and prednisone (CHOP) or CHOP plus rituximab. Patients with a response were randomly assigned to receive three additional cycles of induction chemotherapy (control group) or one additional cycle of induction chemotherapy followed by autologous stem-cell transplantation (transplantation group). The primary efficacy end points were 2-year progression-free survival and overall survival.

Results

Of 370 induction-eligible patients, 253 were randomly assigned to the transplantation group (125) or the control group (128). Forty-six patients in the transplantation group and 68 in the control group had disease progression or died, with 2-year progression-free survival rates of 69 and 55%, respectively (hazard ratio in the control group vs. the transplantation group, 1.72; 95% confidence interval [CI], 1.18 to 2.51; P=0.005). Thirty-seven patients in the transplantation group and 47 in the control group died, with 2-year overall survival rates of 74 and 71%, respectively (hazard ratio, 1.26; 95% CI, 0.82 to 1.94; P=0.30). Exploratory analyses showed a differential treatment effect according to risk level for both progression-free survival (P=0.04 for interaction) and overall survival (P=0.01 for interaction). Among high-risk patients, the 2-year overall survival rate was 82% in the transplantation group and 64% in the control group.

Conclusions

Early autologous stem-cell transplantation improved progression-free survival among patients with high-intermediate-risk or high-risk disease who had a response to induction therapy. Overall survival after transplantation was not improved, probably because of the effectiveness of salvage transplantation. (Funded by the National Cancer Institute, Department of Health and Human Services, and others; SWOG-9704 ClinicalTrials.gov number, NCT00004031.)

.

The Cancer Genome Atlas (TCGA) Research Network has profiled and analyzed large numbers of human tumors to discover molecular aberrations at the DNA, RNA, protein and epigenetic levels. The resulting rich data provide a major opportunity to develop an integrated picture of commonalities, differences and emergent themes across tumor lineages. The Pan-Cancer initiative compares the first 12 tumor types profiled by TCGA. Analysis of the molecular aberrations and their functional roles across tumor types will teach us how to extend therapies effective in one cancer type to others with a similar genomic profileCancer can take hundreds of different forms depending on the location, cell of origin and spectrum of genomic alterations that promote oncogenesis and affect therapeutic response. Although many genomic events with direct phenotypic impact have been identified, much of the complex molecular landscape remains incompletely charted for most cancer lineages.

جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی سال 2013 به جیمز ایی روتمان، رند دبلیو شکمان و توماس سی شدهوف برای کشف یک سیستم مهم در سلولهای بدن اهدا شد.

این جایزه به جیمز ایی روتمان آمریکایی استاد علوم بیوپزشکی در دانشگاه یل و رئیس دپارتمان بیولوژی سلولی دانشکده پزشکی دانشگاه یل است.

توماس شدهوف بیوشیمیست آلمانی است که برای تحقیقاتش در انتقال سیناپسی شناخته می شود. در حقیقت تلاشهای وی بنیاد درک کنونی علمی را از انتقال دهنده عصبی " vesicle-mediated" فراهم کرده است.

رندی وین شکمان آمریکایی زیست شناس سلولی دانشگاه کالیفرنیا و سردبیر سابق مجله مقالات آکادمی ملی علوم است.

در 27 نوامبر 1895 آلفرد نوبل آخرین وصیت خود را امضا کرد و بیشتر دارایی خود را به جایزه‌ای اختصاص داد تا همه ساله بدون توجه به ملیتی خاص، به افراد شایسته اهدا شود. براساس وصیت نوبل، بخشی از این جوایز به فردی اهدا می شود که مهمترین کشف را در حوزه فیزیولوژی یا پزشکی کرده است.

جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی یکی از جایزه‌های نوبل است که هر سال از سوی انستیتوی کارولینسکا اعطا می‌شود. جایزه امسال توسط "گوران کی. هانسون" دبیر کمیته فیزیولوژی یا پزشکی بنیاد نوبل اعلام شد.

تحقیق این 3 دانشمند به اینکه سلول چگونه سیستم انتقال خود را سازمان دهی می کند، پاسخ داده است.

تحقیقات برندگان نوبل پزشکی امسال که هر سه در دانشگاه های آمریکایی فعالیت می کنند، به توضیح فرآیندهای متنوعی چون آزاد شدن انسولین در خون، ارتباط بین سلولهای عصبی و نحوه آلوده شدن سلولها توسط ویروسها کمک می کند.

آنها به شیوه عملکرد وزیکولها که شبیه یک دسته کشتی که کالاهای خود را به یک نقطه مشخص می رسانند، پی برده اند. این کشف برای درک شیوه برقراری ارتباط مغز و آزاد کردن هورمون ضروری است.

براساس اعلام کمیته نوبل پزشکی این تحقیقات تأثیر مهمی بر درک ما از چگونگی انتقال محموله با زمان بندی و تعیین محل دقیق به خارج از سلول دارد، بدون این سازمان دقیق و فوق العاده سلول با آشفتگی و هرج و مرج رو به رو می شود

معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت فهرست اسامی ۷۳ قلم دارو و واکسنی که به تازگی مجری طرح آنها مشخص شده و در مرحله صنعتی شدن قرار گرفته‌اند و همچنین داروهایی که مجوز تولید گرفته‌اند را به همراه اسامی دانشگاه‌های فعال اعلام کرد.

اسامی داروها به تفکیک عقد قرارداد با دانشگاههای علوم پزشکی

Eukaryotic translation initiation factor 4E (eIF4E) is a rate-limiting factor for cap-dependent protein synthesis regulated by the PI3K/AKT/mTOR signaling pathway as well as MNK1/2-mediated phosphorylation.^{1, 2} In addition to its cytoplasmic functions in translation, nuclear eIF4E aids in the cytoplasmic export of specific mRNAs.^{1, 3} eIF4E is overexpressed in many cancers and has been reported to have important roles in the development and progression of hematological malignancies in animal models.² However, the role of eIF4E in drug resistance in primary human cancer cells is less well documented.^{4, 5, 6} In this study, we sought to assess the contribution of eIF4E to fludarabine (FLU) resistance in primary chronic lymphocytic leukemia (CLL) lymphocytes as this nucleoside analog is used as a first-line treatment for the disease.⁷ To this end, we used a panel of primary CLL samples from 26 affected patients (Supplementary Table). To interfere with eIF4E function, we used Ribavirin, a well-characterized antiviral drug that has also been shown to target eIF4E in a variety of systems, including patients with acute myeloid leukemia (AML).^{6, 8, 9} A clinically achievable concentration of Ribavirin (10 μM), which was not cytotoxic to primary CLL lymphocytes in culture, significantly sensitized 76% of the samples tested to FLU with the sensitization index (R) ranging from 1.25 to eightfold (Figures 1a, P<0.001 and Supplementary Table). Sensitization was observed in 50% of the CD38-positive samples, 60% of the del17-positive samples, 50% of the del11-positive samples and samples from clinically resistant patients (Supplementary Table). Notably, the effect of Ribavirin was significantly associated with IgVH status, as revealed by the non-parametric Spearman Rank Order Correlation (r=−0.45, P=0.02); that is, better sensitization in high-risk U-IgVH samples, (Figure 1b).

برنامه کارورزی رشته علوم آزمایشگاهی ناپیوسته دانشکده پرستاری و مامایی-پیراپزشکی شرق گیلان -لنگرود

نیمسال اول93-92

نام واحد:کارورزی در عرصه                                                   میزان واحد:12 واحد

روزهای کارورزی:شنبه لغایت پنج شنبه                                    ساعات کارورزی: 7:30 لغایت 13:30

برنامه کارورزی رشته علوم آزمایشگاهی پیوسته دانشکده پرستاری و مامایی-پیراپزشکی شرق گیلان -لنگرود

نیمسال اول93-92

نام واحد:کارورزی در عرصه                                                   میزان واحد:8 واحد

روزهای کارورزی:شنبه لغایت سه شنبه                               ساعات کارورزی: 7:30 لغایت 13:30